Het perspectief van de Amsterdammer, daar begint het mee. De teams van het Verbond van 100, de voorlopers van de buurtteams, zijn daar al een tijdje mee bezig: hoe kun je als professional het perspectief van de Amsterdammer nóg meer centraal stellen? Aan drie mensen, een hulpverlener, een ervaringsdeskundige en een inwoner, stelden we de vraag: wat betekent werken vanuit het perspectief van de Amsterdammer volgens jou?
Rosan: soms op je handen blijven zitten
Rosan Wagenaar, hulpverlener in team Dapperbuurt, vertelt: “Werken vanuit het perspectief gaat vooral om goed luisteren; wat is er écht aan de hand? Misschien zit iemand met allerlei praktische problemen, maar is hij of zij vooral somber. Dan heeft het soms geen zin om meteen aan de slag te gaan. Dan moet je je eigen oplossingen even aan de kant zetten. Sommige hulpverleners werken al langer zo, maar voor mij als sociaal raadsvrouw is het echt nieuw. Je gaat naast iemand staan en laat diegene meer zijn eigen tempo bepalen.”
Marlon: vertrouwen is de basis
Marlon Zurburg is ervaringsdeskundige. Ook voor hem is deze aanpak anders dan wat hij gewend is: “Door met het perspectief van de Amsterdammer te beginnen, kijken we niet langer naar ‘wat is er mogelijk?’, maar ‘wat is er nodig?’ In plaats van aanbod-gestuurd, wordt het vraag-gestuurd. Wat is nou eigenlijk de vraag van de Amsterdammer en hoe sluiten we daar zo goed mogelijk op aan? Het vraagt echter wel een flinke dosis vertrouwen om iemand over zijn of haar persoonlijke perspectief te laten vertellen. Een ervaringsdeskundige kan gevoelsmatig wat beter aansluiting krijgen bij de Amsterdammer. En laten zien: hoe diep je ook in de put zit, je kunt eruit, dat is mij ook gelukt. Daarmee kun je iemand soms over de streep trekken om meer over zichzelf te vertellen.”
Willem: de juiste vragen stellen
Willem Coninck heeft als inwoner ervaring met meerdere zorgaanbieders in Amsterdam. Volgens hem gaat het vooral om begrepen worden: “Tijdens het eerste gesprek wordt er echt ruim de tijd genomen, er wordt al vroeg in je geïnvesteerd. Dan heb je meteen het gevoel dat je serieus genomen wordt. De contactpersoon bij het buurtteam stelt positieve vragen, zoals ‘wat gaat er al goed?’, ‘waar krijg je energie van?’ en ‘waar wil je over een jaar zijn?’. Je krijgt daarmee vanzelf een perspectief dat energie geeft en op de toekomst gericht is. En je hebt zo ook een fijnere band met je contactpersoon bij het buurtteam.”
Wat deze manier van werken volgens de geïnterviewden oplevert?
De drie geïnterviewden zijn het erover eens dat het perspectief nóg meer centraal stellen voor duurzame resultaten zorgt. Willem: “Door op deze manier over je perspectief te praten, ga je echt aan jezelf werken. Daar heb je hopelijk later alleen maar voordeel van, doordat je minder terugvalt in dezelfde problemen.” Rosan voegt daaraan toe: “Door niet meteen naar een oplossing te gaan maar eerst vragen te stellen, merk ik dat mensen ook heel veel zelf kunnen. Dat is positief, zo leert iemand ook hoe hij of zij iets in de toekomst zelf kan aanpakken. Mensen hebben op deze manier ook werkelijk het gevoel dat ze zelf aan de oplossing werken, dat ze zelf uit de put klimmen”, zegt Rosan.