Hester van de Berg-Bakker maakt sinds jaar en dag de impressies van de wijktafels. Nynke had haar erbij gevraagd. Ze denkt mee over de inhoud van de wijktafels, de thema’s. Welke werkvorm het beste past. In groepjes bespreken we de casuïstiek. Volgend op acht jaar ambulant begeleiderschap in Wijkzorg, centrum en zuid is ze voor Cordaan sinds een jaar instroomcoördinator voor werk- en dagbesteding.
Hoe bedenk je de thema’s voor een wijktafel? “Dat is echt wel iets dat we samen doen.
“Ik denk daarin vooral mee. Wat ik inbreng is gebaseerd op wat ik tegen kom. Nu sta ik er meer op één been in doordat ik nu ander werk doe. Ik had vooral veel mensen met lvb waar de thema’s schulden, armoede en soms criminaliteit een rol speelden. Ik heb ook een tijdje meegedaan met de werkgroep Anders Kijken, Anders Doen. Vooral bedoeld voor de doelgroep lvb ggz. In het kader van wijkzorg.”
Noem eens iets wat je heel leuk vindt aan het werk?
“Ik vind het netwerk erg leuk. De wijkzorg samenkomsten kunnen inspirerend zijn en me op andere gedachten brengen. Het is leuk om mensen te ontmoeten, collega’s in de wijk. Het is een hele diverse groep. Normaal gesproken werk je niet samen en nu wel. Dan hoor je opeens van een fysio waar hij tegenaan loopt en dat komt overeen met dingen waar ik tegenaan loop.
Een tijdje terug bracht ik een casus in van een cliënt van mij met een vrijwilliger die ik heel belerend vond. Een wijkzorg collega wees me er toen op dat die cliënt dit misschien wel nodig had? Zij liet me een hele andere manier van kijken zien. Zelf was ik daar niet op gekomen.”
Wat vind je minder leuk?
“Ik loop nu in het huidige werk tegen beperkingen van wijkzorg aan. Vooral de financiële kant. Dat vind ik sowieso niet leuk om mee bezig te zijn, omdat ik niet zakelijk ben ingesteld. Bij Cordaan werk ik vooral met jongeren die zich verder ontwikkelen richting werk of dagbesteding. Het zijn jongeren net onder de 18, of ertegenaan. Dan heb je net niet de goede potjes om iets mogelijk te maken. Zo is er een jongen met veel problemen. Hij heeft veel zorg nodig. Omdat hij die zorg al nodig heeft, zijn er geen potjes meer voor wat anders. Binnen WMO is hij te zwaar. Maar hij is te jong om andere hulp te krijgen. De WMO is dan gericht op zelfredzaamheid, voor mensen die tijdelijk hulp nodig hebben. Vervolgens is het de bedoeling weer af te schalen.
Ik ben benieuwd of de hulp straks met de buurtteams verder verschraalt: dat er mensen met gelaagde problemen tussen wal en schip vallen.”
Wat doet wijkzorg centrum goed doet?
“Het is heel goed dat de wijktafels er zijn: Een plek waar je je zorgen kunt delen met anderen. Ik vind het leuk dat er bijvoorbeeld stadsdorpen zijn. Er ligt in centrum best een goede basis ligt aan voorzieningen,. Ik vind de sfeer heel prettig in de huizen van de wijk. Er is een soort openheid als je binnenkomt”.
Wat kan beter? Wat mis je?
“Misschien toch wat meer dan alleen een wijktafel. Ik mis bij de wijktafel bepaalde disciplines zoals ambulant begeleiders van andere organisaties en maatschappelijk werkers. En dan vooral een concrete samenwerking. Het zou eigenlijk wel fijn zijn als je elkaar buiten die wijktafels makkelijker zou kunnen ontmoeten. Als er een plek is waar je elkaar kan ontmoeten. Een openbare plek waar je je computer kunt openklappen. Dat stimuleert de spontane samenwerking. Het voordeel van een buurtteam straks is wel dat je meer integraal werkt, dat je met meer verschillende disciplines aan het werk bent.
De WhatsApp groep is niet afdoende voor inhoudelijke discussie. Wat ik wel leuk vind aan die groep is dat je elkaar met hele concrete zaken kunt helpen en mensen aan elkaar koppelen.
Ik heb gemerkt dat ik gedurende de tijd minder open sta voor samenwerken. Terwijl ik best vaak tegen dingen aanloop. Ik zou wel eens vragen aan de gemeente willen stellen. Maar dan heb je het zo druk dat je vraag verdwijnt met de waan van de dag. Hoe fijn zou het zijn als het netwerk je daarin faciliteert.”
Tekst- Chulah Berkowitz